mənasız, dağınıq, parça-parça səhifələr..yarımçıq, bitmədən tükənmiş boş kəlmələr.. unudulmuş beynimdəki ən zərif zərrələr..yaşanmış yaşanmadan bitsəydi o zirvələr…
sən yoxsan…
titrəyən əllərim o ürkək duyğularla parçalar qəlbimin daşların dalğalarla..yalvarır, dizin-dizin sürünüb arzularla..gülümsə, təbəssümüm, üsyanım qara torpağa..
sən yoxsan…
itirdim beynimin zülmət qaranlığında, əks oldum kirlənmiş köhnə divarlarında,
qocaldın…sərxoşdum..
düşmədin..quruyub qaldın budaqlarımda..pozulmuş sətir kimi ömür varağlarımda..
gecikdin… tələsdim..
Rape oxshayir 🙂
estagfurullah))