Böyüdəcək həsrətimdən yağan yağış yalnızlığını, itirəcək əsən külək ayrılığımı, dəfn edəcək bəyaz torpağa ruhunu, həzm edəcək qızıl alov cismini, görməyəcək mavi dəniz göz yaşlarını, udmayacaq sönmüş ulduz nəfəsini, öpməyəcək nəm gözlərim soyuq dodaqlarını..
Onun gözəl bədənini o lənətə gəlmiş insanların yatdığı soyuq məzarlı qara torpağa verməyin…Bədən onların heç vaxt olmayacağını bilərək hər gecə yataqda düşünmədən düşən yarpaqların sakitliyi kimi dərindən alınan yorğun nəfəsi qoxulayıb saçlarına sığal çəkərək üşüyən ruhunun isinməyəcəyinə təsəlli verən əllərin sahibinindir….toxunmayın
Tags: duyqular kull dərviş..