“Haydi gel benimle ol” əla mahnıdır. Musiqinin içində qəribəlik var. Müsbət neqativlik… Sanki ona təklif edirsən: “oturub yıldızlardan bakalım dünyadakı resmimize”, cavabın “hə” olma ehtimalı və davamın “Haydi gel içelim, yerlere düşelim” lə sona varacağı anda “yox”deyir. Sözlər verirsən ki, “sarılıb güneşlere sevgimize göklerden mavi-mavi taçlar takacağım..”, yalvarırsan “.. ne olursun haydi gel benimle ol”.
Bəs hanı o qürur? Hanı “Bende zincirlere sığmayan o deli sevdalardan, kızgın çöllerde rastlanmayan büyülü rüyalardan, Kolay kolay taşınmayan dolu dizgin duygulardan, yalanlardan dolanlardan daha güçlü bir yürek var” deyən o “güclü” biri? Hamısı sözlərdi.. duyğular güclüdü. Onlar dəyişir.. incə hərəkət edərlər..
İlk dəfədən “yox” alıb pessimizmə qapılanda gerisini fikirləşməsən də, olar. Çünki o səni anlamaycaq. Və artan əzabdan uzaq olacaq.. sən isə içində “dağlar duvar olsa önüme, yollar, kördüğüm düğümlense, dönmem gözümü dağlasalar İpe götürseler bir kuş uçur yeter”. Yəni bu qədərin də anlamazlarmış.. Sən isə sadəcə bir nəfəs, bir fısıltı istəyirsən. O zaman, “yağmur olub öperdim…öperdim dudaklarından, bir nehir gibi çağlar akardım damarlarında”..Dəyərmiş canım, qanadlanmadan uçmağa.. “Geri dön, ne olur geri dön, uzanıb tutu ver elimi geri dön” deyə bilməzsən, əli heç vaxt səndə olmadı ki..yanında bilə oturmadı.
Vaxt keçir, zaman ötür… qəbul edirmiş kimi “yalnız kala bilirim, hiç bir acı sonsuzadek sürmez, hatta yeniden seve bilirim” deyirsən. Görüşürsən ki, içindəkiləri tökəsən, rahat olasan, hissizsliyini bildrəsən, “olmazdı, haklısın, korkma seninle dost ola bilirim, ben de ayrılmak istediğimi söylemedim” və “haydi git”, deməyə gəlincə, heç vaxt duya bilməyəcəyin ətir, görməyəcəyin gözlər, toxunmayacağın saçlar, sonsuz ayrılığa qovuşacaq o solğun dodaqlar, başını bir daha qoya bilməyəcəyin dizlər, sarılmayacağın o vücud, onsuz isinməyəcək yatağın, və birgə içməyəcəyiniz jack daniels, “o hafifce uçmalar”.. “git.. dur ne olursun, yalan söyledim, hazır değilim, aramızda yaşanacak yarım kalan bir şeyler var”… ve şimdiden deliler gibi özlemeler…ikimiz için doğru olan, yeni bir hayata başlama.. neler neler.. dur ne olursun..
İçmək yaxşıdır..Zatən onun ola bilməyəcək birisən… Yosun tutmuş divarlara.. yazılmış günler gibi, bu yalnızlık hiç bitmez..
Unutuldum kurutulmuş güller gibi
sadece esrarengiz…..
Çox sağol Nilay )
“yeter..birak beni seninle kendi halime..”